تونیک + تاریخچه ی لباسی متعلق به مردان و زنان + تغییر کاربری

تونیک لباسی است که معمولاً از نظر استایل ساده است و از قسمت شانه ها تا نزدیکی زانوها امتداد دارد. این نام از کلمه لاتین tunica گرفته شده است ، لباس اصلی مردان و زنان در روم باستان ، که به نوبه خود بر اساس لباس های یونانی گذشتگان ساخته شده بود که تا قسمت کمر فرد را می پوشاند.

دوران باستان

تونیک هندی

مجسمه های تمدن دره سند زنان و مردانی را به تصویر کشیده که لباسی شبیه تونیک پوشیده اند. یک مدل سفالی به نام “بانوی تاج و تخت” دو مرد عمامه دار ایستاده را به تصویر می کشد که به نظر می رسد یک لباس تونیک مانند مخروطی شکل به تن دارند که با یک سری از برش های متراکم عمودی نازک ساخته شده اند که پارچه ای محکم را نشان می دهد.

یک بشقاب طلای مشابه در مجموعه الصباح از موزه ملی کویت مربوط به تمدن دره سند هم وجود دارد که مردان تونیک مخروطی شکل مشابهی را پوشیده اند و در آن دو گاو نر را در زیر یک درخت پیپال نگه داشته اند، که در تقارن آینه شبه سند نشان داده شده است.

این لباس که در شبه قاره هند ، از جمله هند ، پاکستان و بنگلادش پوشیده شده است ، معمولاً به عنوان کوتا شناخته می شود و در حال حاضر یکی از سبک های نوظهور زنان است که در غرب بسیار مورد استقبال قرار گرفته است. تونیک ها دارای گلدوزی ظریف ، منجوق دوزی یا نخ پیچی نیز بودند. گلدوزی یا نخ دوزی روی چنین لباس هایی معمولاً ترکیبی از نخ هایی با رنگ های مختلف بود.

تونیک سلتیک

تونیک های پوشیده شده توسط سلت ها توسط مورخ یونانی Diodorus Siculus ثبت شده است:

“… نحوه لباس پوشیدن آن ها حیرت انگیز بود: آن ها پیراهن هایی با رنگ روشن و گلدوزی شده می پوشیدند ، شلوارهایی به نام braccae نامیده می شدند و مدل هایی با یک سنجاق محکم در شانه ،که در زمستان سنگین و در تابستان سبک بودند. این مدل ها دارای طرح راه راه یا شطرنجی بودند ، با خانه های جداگانه نزدیک به هم و البته در رنگ های مختلف. “

تونیک یونانی

تونیک در یونان باستان نیز پوشیده می شد ، جایی که نسخه رومی آن پذیرفته شد. تونیک های یونانی و رومی تکاملی از کیتون ، کیتونیسکوس و اگزومیس بودند که همه آن ها را می توان نسخه ای از لباس های تونیک دانست. در یونان باستان ، تونیک در قسمت سجاف تزئین شده بود تا نشان دهنده شهر و ایالت محل زندگی او باشد. تونیک ها ممکن است با رنگ های روشن مانند قرمز ، بنفش یا سبز رنگ شوند.

همچنین مدل دیگری به نام سیسورا (Sisura) وجود داشت که به گفته Pollux نوعی لباس مجلسی آستین دار بود که از پوست تولید می شد. به گفته سودا ، این یک نوع روپوش ارزان قیمت بود چیزی شبیه به یک تونیک یک شانه. در فرهنگ لغت آثار باستانی یونانی و رومی ذکر شده است که به نظر می رسد این لباس بیشتر یک جلیقه بوده تا یک لباس ، و در هنگام گرما پوشیده می شد و یا برای خوابیدن استفاده می شده است.

تونیک رومی

تونیکای رومی در قرن سوم قبل از میلاد توسط شهروندان رومی پذیرفته شد. این مدل اغلب توسط شهروندان و غیر شهروندان پوشیده می شد. با این حال ، شهروندان ممکن بود آن را زیر توگا بپوشند ، به ویژه در موارد رسمی. طول لباس ، وجود یا عدم وجود نوارها ، و همچنین عرض و تزئینات آن ها ، نشان دهنده وضعیت پوشنده در جامعه رومی بود. برای مثال سناتورهای رومی از لاتیکلاوس با نوارهای ارغوانی پهن استفاده می کردند و اعضای کلاس سوارکاری آنگوستیکلاویا را با نوارهای باریک تر می پوشیدند. سربازان ، برده ها و کارگران دستی عموماً تا کمی بالاتر از زانو تونیک داشتند. کسانی که دارای مشاغل کم تحرک تری بودند لباس آن ها تا مچ پا بود (مگر آنکه انتظار سوار شدن بر اسب را داشته باشند ، در صورتی که در اسب سواری مدل کوتاه تری پوشیده می شد).

لباس روپوش یا کیتون در میان رومیان باستان به عنوان پیراهن یا روپوش برای هر دو جنس مورد استفاده قرار می گرفت. این نوع تونیک ها برای مردان گشاد بود ، معمولاً از گردن شروع می شد و تا بالای زانو ادامه داشت. مدل لباس زنانه می توانست فیت سایز یا گشاد باشد ، این مدل از گردن شروع شده و روی دامن کشیده می شد.

تونیک آلمانی

اقوام مختلف سلتی و ژرمن نشین که در مناطق سردسیر اروپای میانه و شمالی زندگی می کردند از قدیم لباس تونیک آستین بلند می پوشیدند. چنین تونیک هایی اغلب بر روی بناهای مختلف رومی به تصویر کشیده می شوند که پیروزی بر این قوم را به تصویر می کشد ، و این لباس را به صورت یک ساختار ساده کششی نشان می دهد که تا بین ران و زانو می رسد. تونیک های مشابه در نهایت توسط رومیان مورد استفاده قرار گرفت و در دوره بیزانس همچنان مورد استفاده قرار می گرفت.

پس از سقوط امپراتوری روم غربی ، پوشیدن لباس مجلسی آستین بلند سلتو-ژرمن ادامه پیدا کرد. ساختار آن نسبت به لباس های قدیمی یونانی-رومی بسیار پیچیده تر بود ، با گردن محکم که از قسمت جلو برای کشیدن آن روی سر ، و زیر بغل قرار گرفته بود و در قسمت نیمه پایینی قرار گرفته بود تا دامنی روشن ایجاد شود. با استفاده ی وایکینگ ها و نورمان ها از این مدل تونیک ، پوشیدن این لباس به عنوان یک لباس مردانه عمومی در قرون وسطی ادامه یافت و در نروژ تا اواخر قرن ۱۷ مورد استفاده قرار می گرفت.

تونیک قرون وسطایی

این پیراهن لباس اصلی رومیان بیزانسی از هر دو جنس در طول قرون وسطی بود. طبقات بالا لباس های دیگر را بر روی تونیک اصلی می پوشیدند ، مانند dalmatica ، نوعی لباس مجلسی سنگین تر و کوتاهتر ، که هر دو جنس از آن استفاده می کردند ، یا scaramangion ، که یک کت سوارکاری با منشاء ایرانی است. به غیر از لباس سربازی یا سوارکاری ، مردان و زنان با موقعیت بالاتر لباس تونیک می پوشیدند که تقریبا تا مچ پا پایین می آمد. تونیک ها اغلب رنگ آمیزی یا گلدوزی شده بودند ، اگرچه از لایه های ساده تر را می توانستند در لایه بندی انواع مختلف استفاده کنند.

این لباس در طول قرون وسطی با طول آستین و سجاف متفاوت در سراسر اروپا پوشیده می شد. اغلب که به زانو یا مچ پا می رسید ، معمولاً از لباس زیر استفاده می کرد که شامل پیراهن (معمولاً تا دور باسن یا بلندتر) و شلوارک ها (معمولاً شلوارهای تا زانو یا مچ پا می شد) بود. ممکن است با ساق پوشیده شود. پشم و کتان پارچه های متداولی بودند که استفاده می شدند ، هرچند که افراد ثروتمند گاهی اوقات از تونیک های ابریشمی فانتزی استفاده می کردند ، یا پارچه های کوچکتر با تزیینات ابریشمی داشتند.

تونیک هایی که در اوایل قرون وسطی پوشیده می شدند اغلب دارای گلدوزی تزئینی یا بافته های قرص بافته شده در امتداد گردن ، سجاف و مچ دست بودند. به عنوان مثال ، این مسئله در مورد لباس های تونیک قبل از فتح نورمن توسط انگلوساکسون های ثروتمند و فقیر استفاده می شد.

تونیک مدرن

در حدود سال ۱۸۳۰ ، پسرهای کوچک شلوارهای پیراهن کشیده یا کمربندی پوشیدند ، مدلی که جایگزین کت و شلوار جذب قدیمی شد.

در طول جنگ کریمه در دهه ۱۸۵۰ ، مشخص شد که ژاکت های دور کمر که از زمان ناپلئون توسط سربازان انگلیسی پوشیده شده بود برای جنگ در شرایط زمستانی نامناسب است. یک ژاکت بلندتر دیگر که تا وسط ران می رسید معرفی شد و این لباس به دلیل “تنیکا” سرباز جسور رومی باستان “تونیک” نامگذاری شد. این نوع ژاکت به زودی برای اکثر ارتش ها استفاده شد.

در فرهنگ غربی ، استفاده از آن در درجه اول در زمینه مذهبی ادامه می یابد. این لباس اصلی است که روحانیت و اعضای دستورات مذهبی می پوشند. لباس مجلسی مذهبی تا پا می رسد و منبع کاسک آخوندی و همچنین در شکل عبادی آن ، الب ، پس از لباس بلند بود که شهروندان رومی می پوشیدند. “تونیک” همچنین نامی است که اغلب به لباس یقه بلند که توسط پرسنل ارتش و پلیس پوشیده می شود ، داده می شود. لباس های زنانه سبک ، مخصوصاً برای ورزش ، که معمولاً فقط تا وسط ران پایین می آیند ، تونیک نیز نامیده می شوند.

البته با توجه به تمامی نکات بالا امروزه تونیک به مدلی از لباس زنانه گفته می شود. در واقع می توان گفت این اسم دیگر برای لباس مردان کاربردی ندارد مگر در مناطق خاصی از جهان.

امیدواریم که این تاریخچه ی جذاب در مورد تونیک را پسندیده باشید. با آرزوی سلامتی و سربلندی همیشگی شما