تامی هیلفیگر

توماس جیکوب هیلفیگر متولد ۲۴ مارس ۱۹۵۱ طراح مد آمریکایی و بنیانگذار برند تامی هیلفیگر Tommy Hilfiger است. او پس از شروع کار خود با تاسیس زنجیره ای از فروشگاه های شلوار جین/مد به نام People Place The در حومه نیویورک در دهه ۱۹۷۰ ، طراحی لباس های شیک برای خط تولید لباس مردانه خود را در دهه ۱۹۸۰ آغاز کرد. این شرکت بعدا به لباس زنانه و اقلام مختلف لوکس مانند عطر گسترش یافت و در سال ۱۹۹۲ به بازار عمومی رفت.

در سال ۲۰۰۵ ، شرکت کنندگان در واقعه یCBS برای یک کار طراحی با تامی هیلفیگر رقابت کردند. در سال ۲۰۰۶ ، هیلفیگر شرکت خود را به مبلغ ۱.۶ میلیارد دلار به Apax Partners فروخت. بعدها آن را در سال ۲۰۱۰ به مبلغ ۳ میلیارد دلار به فیلیپس ون هوزن فروخت. او همچنان طراح اصلی شرکت است و تیم های طراحی را رهبری می کند و بر کل فرایند خلاقیت نظارت می کند. در سال ۲۰۱۲ ، هیلفیگر جایزه مادام العمر Geoffrey Beene را از شورای طراحان مد آمریکا دریافت کرد.

زندگی شخصی

هیلفیگر در ۲۴ مارس ۱۹۵۱ در المیرا ، نیویورک به عنوان دومین فرزند از نه فرزند خانواده به دنیا آمد. هر دو والدین وی کاتولیک بودند. پدرش ریچارد ساعت ساز آلمانی-سوئیسی تبار بود ، و مادرش ویرجینیا (زاده گرری) پرستار ایرلندی تبار بود. هیلفیگر همچنین ادعای تبار مستقیم از گیلبرت برنز ، برادر روبرت برنز ، شاعر اسکاتلندی دارد. هیلفیگر نحوه ی تربیت خود را بسیار مناسب توصیف کرده است. او والدین خود را در ایجاد اخلاق کاری خوب و دلسوزی نسبت به دیگران موثر می داند. هیلفیگر علاقه اولیه ای به ورزش ، مد و داشت، روندی که در خانواده او مشاهده شد.

در سال ۱۹۷۶ هیلفیگر با سوزان سیرونا را در ایتاکا ملاقات کرد. آن ها در سال ۱۹۸۰ با هم ازدواج کردند. آن ها با هم چهار فرزند داشتند: یک پسر و سه دختر. تامی هیلفیگر در سال ۲۰۰۰ از همسرش طلاق گرفت. در ۱۲ دسامبر ۲۰۰۸ ، با دی اوکلپو ازدواج کرد ؛ این زوج در سال ۲۰۰۹ صاحب یک پسر شدند.

کتاب خاطرات

در ژانویه ۲۰۱۵ ، هیلفیگر اعلام کرد کتاب خاطرات خود را منتشر می کند. این کتاب در طول یک سال نوشته شد و هیلفیگر در آن اینگونه نوشته است که “من در نوشتن آن تردید داشتم ، اما فکر کردم که بهتر است این کار را انجام دهم ، زیرا روزی ممکن است همه چیز را فراموش کنم.” . این کتاب دوران کودکی او ، فعالیت های اولیه تجاری او و زندگی اش در صنعت مد را پوشش می دهد. هیلفیگر اندکی پس از انتشار برای این کتاب در نمایشگاه کتاب میامی ظاهر شد.

هیلفیگر در خاطرات خود می نویسد: “من با تعدادی از طرح های خودم در کارخانه می نشستم. و به آن ها نگاه می انداختم، با خودم زمزمه می کردم که هیچ مدرسه ی طراحی ای بهتر از من طراحی نمی کند. ” در سال ۱۹۸۱ او شرکت ۲۰the Century Survival را تأسیس کرد و سال بعد وی Click Point را تأسیس کرد که لباس زنانه را طراحی می کرد.

شغل تجاری و مد

تامی هیلفیگر در سال ۱۹۶۹ از دبیرستان آکادمی آزاد المیرا فارغ التحصیل شد. والدین او می خواستند که او تحصیلات دانشگاهی را گذرانده و حرفه ای سنتی را دنبال کند. او مدتی در GST BOCES Bush Campus در المیرا شرکت کرد.

خطوط اولیه The people place

هیلفیگر تابستان سال ۱۹۶۹ را در یک فروشگاه لباس در کیپ کد Cape Cod گذراند و پس از آن تصمیم گرفت از پس انداز ۱۵۰ دلار خود برای افتتاح یک فروشگاه لباس در سال ۱۹۷۱ با عنوان The People Place استفاده کند. اولین فروشگاه در مرکز شهر المیرا بنا شد. برای تهیه اقلام فروشگاه ، تامی هیلفیگر و یکی از دوستانش به شهر نیویورک رفتند تا لباس هایی مانند نیم تنه ، بلوز مدل دهقانی و کت چرمی بخرند. او که از این طراحی ها ناراضی بود ، طراحی هایی را کشید و بعدا نوشت که “طراحی من را از هر کاری که انجام داده بودم خوشحال تر کرد. از همان کارهای اولیه می دانستم که طراحی، زندگی من خواهد بود.

ورشکستگی زود هنگام

The People Place در سال ۱۹۷۷ ورشکست شد. هیلفیگر در کلاس های تجارت و بخش تجاری صنعت مد ثبت نام کرد. پس از آنکه به شهر نیویورک نقل مکان کرد و در چندین شرکت مختلف کار کرد ، در سال ۱۹۷۹ شرکتی به نام تامی هیل تأسیس کرد. یکی از اولین مشتریان او Jordache Jeans بود ، شرکت هیلفیگر کم کم گسترده تر شد و دایره ی خدمات آن از پارچه ی جین فراتر رفت. او مدتی را در هند گذراند و در مورد تجارت خود اطلاعات بیشتری کسب کرد.

تأسیس شرکت (دهه ۱۹۸۴–۱۹۹۰)

در سال ۱۹۸۴ ، موهان مورجانی بازرگان با هیلفیگر تماس گرفت ، تا هدف خود را از طراحی و سرپرستی یک خط تولید لباس ورزشی مردانه دنبال کند. مورجانی از سرمایه گذاری لازم برای هیلفیگر برای ایجاد نام تجاری خود حمایت کرد. بعدها هیلفیگر بر طراحی خط تولید لباس کوکاکولا برای مرجانی نظارت کرد.

در سال ۱۹۸۵ ، او شرکت تامی هیلفیگر را با حمایت گروه مورجانی تأسیس کرد. خط تولید لباس جدید اولین بار با یک کمپین بازاریابی پرآوازه آغاز شد. آن ها یک بیلبورد بزرگ در میدان تایمز که توسط جورج لوئیس طراحی شده بود نصب کردند. هیلفیگر در سال ۱۹۸۹ مورجانی اینترنشنال را ترک کرد. این بار سیلاس چو به جای آن از مارک هیلفیگر حمایت مالی کرد. مدیران سابق رالف لورن به عنوان مدیران شرکت تازه تاسیس Tommy Hilfiger ، معرفی شدند. قرار داد شرکت تامی هیلفیگر در سال ۱۹۹۲ علنی شد و مجموعه لباس های مردانه امضای هیلفیگر را معرفی کرد.

توسعه ی برند

تامی هیلفیگر در سال ۱۹۹۵ توسط شورای طراحان مد آمریکا به عنوان طراح لباس مردانه انتخاب شد. پس از صدور مجوز به Pepe Jeans USA در سال ۱۹۹۵ ، در سال ۱۹۹۶ ، Tommy Hilfiger Inc توزیع لباس زنانه را آغاز کرد. در پایان سال بعد ، هیلفیگر اولین فروشگاه خود را در بورلی هیلز افتتاح کرد. پس از آن یک فروشگاه در لندن در سال ۱۹۹۸ نیز تاسیس شد. هیلفیگر تا سال ۱۹۹۷ به عنوان نایب رئیس این شرکت مشغول به کار بود. هیلفیگر در آن سال اولین کتاب خود را با عنوان All American: A Style Book منتشر کرد.

به دلیل کاهش فروش در اوایل دهه ۲۰۰۰ ، هیلفیگر شروع به بازسازی نام تجاری کرد. هیلفیگر تلاش کرد تا با امضای قرارداد توزیع پرفروش ترین خطوط را در برچسب Hilfiger حفظ کند. برند تامی هیلفیگر در دهه ۲۰۰۰ بر تولید عطرها و همچنین لباس ها تمرکز کرد.

حضور رسانه ای و فروش مارک لباس (۲۰۰۵–۲۰۱۱)

در سال ۲۰۰۵ ، شبکه ی CBS یک برنامه ی تلویزیونی به نام The Cut با حضور شانزده شرکت کننده را به نمایش در آورد. این مسابقه در ارتباط با شغل طراحی تامی هیلفیگر بود که خط مد زیر نظر برچسب Hilfiger را مد نظر داشت. پس از یک مسابقه نزدیک، تامی هیلفیگر کریس کورتز را به عنوان “طراح بزرگ بعدی آمریکایی” انتخاب کرد.

در دسامبر ۲۰۰۵ ، تامی هیلفیگر مارک لباس را به مبلغ ۱.۶ میلیارد دلار یا سهم ۱۶.۸۰ دلار به شرکت سرمایه گذاری خصوصی Apax Partners فروخت. این معامله در ماه مه ۲۰۰۶ به پایان رسید. در سال ۲۰۰۸ ، Hilfiger ، Rives و Bar Rafaeli میزبان برنامه ویژه Bravo بودند.

خریداری توسط PVH

در مارس ۲۰۱۰ ، فیلیپس ون هوزن ، مالک کلوین کلاین و ایزود ، برند تامی هیلفیگر را از Apax Partners به قیمت ۳ میلیارد دلار خرید. کمپین تبلیغاتی آنلاین و فروشگاهی Tommy Hilfiger با نام “Meet The Hilfigers” در آگوست ۲۰۱۰ آغاز شد و تا آگوست ۲۰۱۱ ادامه یافت. در سال ۲۰۱۱ ، هیلفیگر و شریکش قرارداد خرید ساختمان برج بیمه شرکت متروپولیتن را به قیمت ۱۷۰ میلیون دلار امضا کردند و قصد داشتند آن را با اولین آپارتمان لوکس به اولین هتل هیلفیگر تبدیل کنند.

تامی هیلفیگر در سپتامبر ۲۰۱۱ پروژه را کنار گذاشت. داور مهمان در فینال Project Runway: All Stars به همراه کن داونینگ در سال ۲۰۱۲ ، اندکی بعد او به عنوان مشاور مد در رقابت های فصل ۱۱ سریال American Idol خدمت کرد.

همکاری با مارک آنتونی

هیلفیگر در ایجاد مجموعه مارک آنتونی در سال ۲۰۱۲ موثر بود ، زیرا مارک آنتونی هرگز به تجارت مد علاقه نداشت تا اینکه هیلفیگر با او تماس گرفت و او را متقاعد کرد که ایجاد یک خط چقدر ارزشمند است. در سال ۲۰۱۲ ، هیلفیگر جایزه مادام العمر Geoffrey Beene را از شورای طراحان مد آمریکا دریافت کرد.

فروش جهانی خرده فروشی این برند در سال ۲۰۱۳ ۶.۴ میلیارد دلار آمریکا و ۶.۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۴ بود. هیلفیگر همچنان طراح اصلی شرکت است که تیم های طراحی را رهبری می کند و بر کل فرایند خلاقیت نظارت می کند.

کار خیرخواهانه

در سال ۱۹۹۵ ، تامی هیلفیگر بنیاد شرکتی Tommy Hilfiger را راه اندازی کرد. با تأکید بر برنامه های بهداشتی ، آموزشی و فرهنگی ، این سازمان از خیریه هایی که بر جوانان آمریکایی در معرض خطر تمرکز دارند ، حمایت می کند. او همچنین شخصا در امور خیریه و علل مانند Autism Speaks و MLK ، Jr. National Memorial Project Foundation مشارکت دارد. همچنین در هیئت مدیره The Fresh Air Fund ، گروه مستقر در نیویورک که به آن ها کمک می کند. در این برنامه ی خیرخواهانه کودکان محروم در اردوی تابستانی شرکت می کنند. برنامه کمپ پیشگامان صندوق هوای تازه در سال ۱۹۹۹ به افتخار حمایت هیلفیگر به کمپ تامی تغییر نام داد.

از سال ۲۰۰۸ ، Hilfiger کیف های دستی محدودی را برای حمایت ازBreast Health International (BHI) طراحی کرد. سازمانی بین المللی که بر یافتن درمانی برای سرطان سینه تحقیق می کند. بخشی از عواید فروش کیف دستی به برنامه صندوق زندگی برای BHI اهدا می شود و سفیران مشهور برای هر کمپین فصلی تعیین می شوند.

دیگر حمایت ها

Millennium Promise ، یک سازمان غیرانتفاعی متمرکز بر ریشه کنی فقر شدید ، گرسنگی و بیماری های قابل پیشگیری در مناطق فقیرنشین ، تامی هیلفیگر را به عنوان رهبر جهانی MDG معرفی کرد. در سال ۲۰۰۹ هیلفیگر تعهد پنج ساله ۲ میلیون دلاری به سازمان هزاره اهدا کرد. این کمک مالی به منظور امداد رسانی در یک شهر اوگاندا ، با هدف بهبود دسترسی ساکنان به ملزوماتی مانند آب پاک ، آموزش و تکنیک های کشاورزی انجام شد.

در سال ۲۰۱۲ ، تمام فعالیت های بشردوستانه بنیاد شرکتی تامی هیلفیگر به Tommy Cares تغییر نام داد ، یک ابتکار جهانی گسترده تر که مشارکت های غیر انتفاعی برند ، مشارکت های خیریه و مشارکت کارکنان را بیشتر ادغام می کند. در مقیاس جهانی ، تامی از سازمان هایی مانند Save the Children ، World Fund of Wildlife Fund ، War Child و Millennium Promise حمایت کند. هیلفیگر و همسرش در سال ۲۰۱۲ در هیئت مدیره اوتیسم صحبت کردند و از طریق این سازمان ، هیلفیگر در سپتامبر ۲۰۱۴ حامی جشنواره فیلم درب طلایی شد.

جوایز

۱۹۹۵: شورای طراحان مد آمریکا – طراح لباس مردانه سال
۱۹۹۶: آکادمی دستاوردهای آمریکا – جایزه صفحه طلایی
۱۹۹۷: FiFi Awards – عطر مردانه سال – Luxe ، برای عطر “تامی”
۱۹۹۸: مدرسه طراحی پارسونز – جایزه طراح سال
۱۹۹۸: مجله GQ – طراح سال برای تامی هیلفیگر “مردان سال”

۲۰۰۰ به بعد

۲۰۰۰: FiFi Awards – بهترین نوآوری بازاریابی سال ، برای لوازم آرایشی و بهداشتی
۲۰۰۲: GQ آلمان – طراح بین المللی سال
۲۰۰۲: آموزش مقاومت در برابر سوء مصرف مواد مخدر – جایزه آینده آمریکا ، برای تلاش های خیرخواهانه برای جوانان آمریکایی
۲۰۰۶: GQ اسپانیا – طراح سال به تامی هیلفیگر تعلق گرفت
۲۰۰۶: بنیاد هاروارد – پیتر جی گومز جایزه ی بشردوستانه سال
۲۰۰۶: ما بنیاد خانواده هستیم – جایزه چشم انداز
۲۰۰۷: فدراسیون اسپانیایی – جایزه موفقیت فردی
۲۰۰۸: لباس روزانه زنان – شماره ۱ طراح و شماره ۱۶ مارک در لیست سالانه “۱۰۰ List”

همچنین

۲۰۰۹: یونسکو – جایزه پشتیبانی یونسکو ، برای تلاش های خیرخواهانه
۲۰۰۹: مجله Marie Claire – جایزه یک عمر دستاورد
۲۰۱۰: موسسه پرات – جایزه افسانه ها
۲۰۱۲: شورای طراحان مد آمریکا – جایزه مادام العمر جفری بین ، ارائه شده توسط آنا وینتور
۲۰۱۵: مسابقه برای از بین بردن MS – به خاطر تعهد در یافتن درمانی برای MS تجلیل شد

سبک و تاثیر

در حالی که اولین طرح های هیلفیگر بر ضد فرهنگ و مد دهه ۱۹۶۰ بود ، از دهه ۱۹۸۰ طرح های او معمولا از سبک های کلاسیک آمریکایی نیوانگلند آمریکایی گرفته می شد. خطوط اولیه او برای شرکت Tommy Hilfiger در درجه اول برای جذب مردان جوان که به دنبال لباس های شیک بودند طراحی شد.تامی هیلفیگر یکی از برجسته ترین مارک های لباس ورزشی ۱۹۹۰ بود ، این برند همراه با Polo Ralph Lauren ، Calvin Klein ، Nautica ، DKNY ، و دانا کاران محبوبیت زیادی داشتند. هر یک از این شرکت ها کمد لباس های متمایز را بر اساس لباس های چند منظوره شیک اما پوشیدنی ، راحت و قابل تعویض ، همه با تمرکز بر ایجاد تجمل ، به وجود آوردند.

جوانی که دستیابی به آرزویش، هدف اصلی زندگی اش بود در نهایت توانست به این آرزوی خودش برسد و در این راه همه ی تلاش رودش را کرد.

امیدوارم که از خواندن این مقاله لذت برده باشید.