لباس محلی زنان در جهان

لباس سنتی یا لباس محلی زنان در جهان، به لباسی گفته می شود که افراد بومی یک منطقه آن را می پوشند. طرح و دوخت لباس های هر شهر یا کشور از آداب و رسوم آن منطقه نشأت می گیرد.

در شکل گیری لباس های سنتی و محلی عوامل متعددی دخیل هستند:

فرهنگ

واژه فرهنگ از زبان فارسی میانه است و دارای ریشه اوستایی می باشد. این کلمه از دو جزء فر و هنگ تشکیل شده است.

فر بارقه الهی است که بر دل انسان می تابد و باعث تعالی نفس می گردد و هنگ یا هنج به معنی برآوردن است. به عبارتی فرهنگ تجلی کمال در انسان و جامعه خوانده می شود.

همچنین …

فرهنگ در زبان های اروپایی به معنی تعلیم و تربیت ترجمه شده است. تعاریف مختلفی از فرهنگ شده است که به طور خلاصه فرهنگ را می توان الگوهای رفتاری نامید که میراث دستاوردهای فکری و ساخته های فیزیکی انسان می باشند.

به عبارتی فرهنگ دارای یک مفهوم عام است که به تمام اطلاعات و آموخته های انسانی که در طول حیات به آنها دسترسی پیدا کرده است، اطلاق می شود.

شرایط اقلیمی

اقلیم به شرایط آب و هوایی یک منطقه جغرافیایی گفته می شود که شامل دما، رطوبت، باد، بارش و سایر ویژگی های هواشناسی می شود که در یک برهه زمانی نسبتا طولانی پایدار هستند.

قومیت

زمانی که تعدادی از مردم در یک سری از موارد همچون زبان، تاریخ و آداب و رسوم اشتراکاتی دارند، در یک گروه جای می گیرند و این موارد باعث اتحاد و همبستگی آنان می شود.

تاریخ

در حال حاضر پوشش ساکنین هر منطقه از زمین جذابیت و ویژگی های منحصر به فردی دارد. نمی توان نسبت به پیشینه و لباس های سنتی بی تفاوت بود زیرا در پس هر نقش و نگاری تاریخی پرفراز و نشیب نهفته است.

پوشش محلی افراد هر جامعه یکی از فاکتورهای مهم برای جذب توریست و گردشگر به شمار می رود.

ما نمی توانیم در رفت و آمدهای روزانه خود از لباس سنتی بهره ببریم بنابراین پوشیدن این نوع از لباس ها محدود به مراسمات خاصی شده است. این مراسمات می تواند شامل جشن ها و عروسی ها یا اعیاد مختص به کشورهای اسلامی باشد.

اگر با دقت به پارچه ها و طرح های لباس سنتی زنان در جهان توجه کنیم در نگاه اول متوجه تفاوت و تمایز همه پوشش های محلی می شویم. این طرح های پیچیده روایتگر زندگی هر قوم در هر شهر، منطقه و یا کشوری در جهان می باشد.

مردمان هر گوشه ای از جهان در زبان، غذا، لهجه و شیوه و سبک زندگی متفاوت از هم هستند و این تفاوت نیز در حوزه پوشاک و لباس کاملا ملموس و واضح است. امروزه هر کشور سعی دارد که سنت های خود را حفظ کند. زنده نگه داشتن نماد لباس های سنتی در اذهان افراد، یکی از مؤثرترین روش ها برای پایداری آداب و رسوم ها و فرهنگ قومیت ها به شمار می رود.

در ادامه مطلب به معرفی لباس سنتی زنان در جهان می پردازیم.

لباس محلی زنان هند

همه ما کم و بیش زنان هندوستان را با پوشش های ساری می شناسیم ولی ساری تنها یکی از پوشش های متداول زنان هند می باشد. البته باید ذکر کنیم که نباید انتظار داشته باشید که این نوع پوشش را در هر منطقه از شهر و روستای کشور هندوستان ببینید.

چون در هند پوشش زنان از تنوع زیادی برخوردار است، به طور مثال؛ لباس زنان یک روستا کاملا متفاوت از لباس سایر مناطق می باشد. اما دلیل این تنوع و تفاوت را می توان در شرایط آب و هوایی هر منطقه جغرافیایی و قومیت و سایر عوامل دانست. تاریخ هند اتفاقات بی شماری را پشت سر گذاشته است و به طور حتم هر کدام از این رویدادها بر سبک پوشش مردم تأثیرگذار بوده است.

در ادامه مطلب به معرفی چند نمونه از لباس های سنتی و محلی زنان هند اشاره می کنیم.

ساری

قدمت ساری به ۲۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برمی گردد. این پوشش زیبا و خیره کننده نیازی به دوخت ندارد. زنان هندی با مهارتی خاص پارچه ای به طول چهار تا نه متر و عرض ۶۰ الی ۱۲۰ سانتی متر را به دور بدنشان می پیچند. شیوه پیچیدن و بستن این پارچه به دور بدن به چندین شکل انجام می گیرد.

زنان زیر ساری هایشان پیراهن، بلوز یا لباسی آستین کوتاه می پوشند و سپس ساری را به تن می کنند. پوشیدن ساری در هر منطقه از هند با استایل های مختلفی صورت می گیرد.

زنان بنا به سلیقه خود در کنار ساری از پالو استفاده می کنند. پالو شال بلند و ظریفی است که خانم ها می توانند آن را در جلوی لباس آویزان کنند یا در پشت لباس قرار دهند.

لهنگا چولی یا گاگرا چولی

این لباس پوشش اصلی مناطق شمالی هند به شمار می رود. اگر گذرتان به مادیا پرادش، اوتار پرادش، راجستان و گجرات رسید می توانید این لباس زیبا را بر تن زنان این نواحی ببینید. این لباس یکی از لباس های فاخری است که شباهت زیادی به ساری دارد و از دو قسمت، بالاتنه و دامن تشکیل شده است. چولی به پوشش بالاتنه گفته می شود و لنگا یا لهنگا نوعی دامن بسیار بلند است که کمر و پاها را می پوشاند.

پوشیدن لهنگا چولی به عروس ها پیشنهاد می شود، همچنین زنان طبقه مرفه جامعه در مهمانی ها و مراسمات رسمی لهنگا چولی به تن می کنند. زیبایی این لباس با چونری کامل می شود. چونری پارچه ای که از رنگ های شاد تهیه می شود و لبه های آن با تور دوخته شده و بر روی سر قرار داده می شود.

لباس محلی زنان نروژ

کشور نروژ، یکی از کشورهای است که در اروپای شمالی قرار دارد. همسایگی این کشور با کشورهای روسیه، سوئد و فنلاند باعث شده است تا در بعضی از سنت ها و رسوم دارای وجه مشترکی باشند.

این اشتراک را می توان در لباس محلی این کشورها به وضوح مشاهده کرد. پیشینه مردم نروژ از نژاد اسکاندیناوی و از تبار وایکینگ ها و از شاخه ژرمن ها می باشد.

نروژ کشوری که آوازه لباس های سنتی و موسیقی محلی آن ما را به یاد یک فرهنگ روستایی ناب و دست نخورده می اندازد.

بوناد

لباس ملی سنتی این کشور بوناد نام دارد که تاریخ ساخت آن به دهه ۱۸۰۰ میلادی می رسد. این لباس در طرح ها و برش های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. گلدوزی و استفاده از طلا و جواهر جزئی جداناپذیر از تزئینات لباس محلی بوناد می باشد.

جشن های رسمی و مراسم عروسی فرصتی دلچسب به شمار می روند تا مردم نروژ لباس سنتی خود را به تن کنند و پیشینه تاریخی خود را برای فرزندانشان بازگو کنند.

لباس محلی زنان ژاپنی

ژاپن کشوری است که به طور کامل در آب محصور شده است و در مرزهای آبی خود با چین، کره جنوبی، کره شمالی و روسیه همسایه است.

فرهنگ معاصر ژاپن از آسیا، اروپا و آمریکای شمالی تحت تأثیر واقع شده است. با این حال فرهنگ چینی نسبت به سایر فرهنگ ها، جای خود را در فرهنگ ژاپن بیشتر باز کرده است.

کیمونو

اولین و تنها گزینه ای که در مورد پوشش زنان ژاپنی به ذهن خطور می کند به احتمال زیاد کیمونو است. این لباس از فرهنگ چین سرچشمه گرفته است، از دوران موروماچی، پوشیدن کیمونو در ژاپن رواج پیدا کرد.

کیمونو در رنگ های متعدد دوخته می شود، در انتخاب رنگها صرفا زیبایی ملاک نیست، بلکه هر قوم یا قبیله از رنگ مختص به خود در پوشش و لباس سنتی خود بهره می گرفتند.

همچنین…

این لباس کاملا پوشیده می باشد به طوری که تمام بالاتنه و پایین تنه را می پوشاند و تا ساق پا امتداد دارد. آستین های بلند و گشاد وجه مشخصه آن می باشد. با وجود گذر زمان و تغییرات اعمال شده بر صنعت پوشاک، کیمونو همچنان در مراسم عروسی و مراسم چای ژاپنی پوشیده می شود. امروزه تعدادی از زنان و مردان پا به سن گذاشته همچنان از کیمونو به عنوان لباس روزانه استفاده می کنند.

در ادامه مطلب به لباس محلی زنان در تعدادی از کشورهای جهان اشاره کرده ایم.

فیلیپین

این کشور با نام جمهوری فیلیپین شناخته شده است و چون در دوره ای از تاریخ مستعمره اسپانیا بوده، در نتیجه فرهنگ مردم اسپانیا را تا حدود زیادی به ارث برده است.

باروت سایا

این لباس سنتی از یک بلوز بدون یقه با آستین های مدل پروانه ای تشکیل شده است. دامن بلند و چین دار آن با روبان های زیبا تزئین می شود.

این لباس در بین زنان هر طبقه از جامعه مرسوم بوده است و پوشیده می شود. تنها جنبه متفاوت آن این است که زنان ثروتمند از پارچه های مرغوب و گران قیمت برای دوخت لباس باروت سایا استفاده می کنند.

آلمان

آلمان کشور موسیقی و هنر که به نام جمهوری فدرال آلمان خوانده می شود، در قاره اروپا واقع شده و پرجمعیت ترین کشور اروپا لقب گرفته است.

لدرهوسن

آلمان یکی از کشورهایی است که همچنان بر حفظ سنت ها و علی الخصوص پوشش محلی تأکید دارد. لباس های سنتی آلمان با نام لدرهوسن شناخته می شوند و این عنوان برای لباس سنتی مردان و زنان به کار می رود.

لباس سنتی زنان شامل دامن بلند، پیش بند سفید و بالاتنه توری می باشد. کفش های پاشنه دار با سگک تزئینی کامل کننده یک ست لباس زنانه لدرهوسن است. برای دوخت این لباس پارچه هایی با رنگ های روشن در اولویت هستند.

فرانسه

کشور فرانسه که به مهد مد و زیبایی در مغرب زمین شهرت داشته است و با مروری در پیشینه تاریخی آن پی به این نتیجه می برید که فرانسه در تولید اشیاء لوکس و لباس های نفیس شهرت جهانی داشته است و این معروفیت تا به امروز ادامه دار بوده است به گونه ای که هر سال هزاران جشنواره در ارتباط با برندهای معروف جهان در آن برپا می شود.

یکی از لباس های سنتی زنان فرانسه شامل یک پیراهن سفید به همراه یک دامن بلند سفید رنگ است که گاهی در رنگ های متفاوت نیز مورد استفاده قرار می گرفت.

همچنین یک پیشبند که به پایین دامن نمی رسید و یک سربند سفید رنگ که بر روی سر گذاشته می شد، اجزای این لباس محلی را تشکیل می داد.

سوئد

مردم سوئد متناسب با مراسمات متنوع خود لباس های متفاوتی می پوشند. روز ملی سوئد از جمله روزهای به یادماندنی است که مردم در آن لباس سنتی به تن می کنند. جشن عید پاک در فصل بهار آغاز می شود، کودکان با صورت های رنگ آمیزی شده به درب منازل می روند و شیرینی دریافت می کنند. پوشش دختر بچه ها در این جشن روسری و دامن های رنگی و بلند است.

پس از عید پاک، مراسم شب والپورگیس برگزار می شود که در آن مردم لباس های سنتی می پوشند و به بالای تپه ای بلند می روند. مردم بر روی تپه آتش روشن می کنند و برای رسیدن بهار جشن می گیرند.

این لباس شامل یک پیراهن بلند آبی است که به همراه پیشبند نارنجی رنگ پوشیده می شود. در زیر پیراهن آبی، یک بلوز نازک سفید رنگ با یقه ای نسبتا پهن و بزرگ پوشیده می شود. پارچه ای سفید که به عنوان سربند، بر روی سر قرار می گیرد.

اتریش

دیرندل

پیراهن سنتی زنان اتریش با نام دیرندل با کلاه های منگوله دار یا کلاه های دیگر ست می شود.. البته این لباس در بین زنان آلمانی نیز پوشیده می شود.

در توصیف این لباس باید گفت که یک دامن بلند، بلوز با آستین های پفی و پیشبند اجزای تشکیل دهنده لباس محلی زنان اتریش به شمار می رود. پیشینه لباس دیرندل به قرن ۱۹ میلادی برمی گردد، دختران جوان خدمتکار این لباس را به تن می کردند.

نکته قابل توجه در این لباس طرز گره زدن پیشبند می باشد به عبارتی محل بستن گره نشان می دهد که فرد متأهل می باشد یا ازدواج نکرده است. امروزه این لباس بیشتر در میان زنان روستایی اتریش مورد استفاده قرار می گیرد.

تراخت

با این که این نوع لباس سنتی در کشور آلمان و هلند و مناطق شمال غرب اروپا پوشیده می شود اما خاستگاه آن کشور اتریش است. در این کشور آلمانی زبان، لباس محلی تراخت محبوبیت فراوانی دارد به گونه ای که در مراسم و جشن ها پوشش رایج افراد محسوب می شود . لباس سنتی تراخت، از شلوار چرمی برای مردان و شکم بند یا پیشبندی پرنقش برای زنان تشکیل شده است. پیشینه این لباس به ساکنین نواحی کوه های آلپ اتریش برمی گردد.

نیجریه

نحوه لباس پوشیدن مردمان نیجریه، فرهنگ غنی آنها را نمایان می سازد به گونه ای که در این کشور برای تمام سنین و قومیت های مختلف پارچه های متنوعی تهیه می شود.

گل

شاید تعجب کنید اما گل یک سرپوش بزرگ و پهن است که زنان نیجریه می توانند آن را با پیراهن های محلی خود ست کنند. جنس پارچه سرپوش صفت و در عین حال قابل انعطاف انتخاب می شود. جشن ها و مراسمات سنتی مکانی مناسب برای استفاده از این سرپوش است.

روسیه

بلاروسی

با نگاهی به پوشش مردمان روسیه متوجه خواهید شد که وضعیت آب و هوای سرد منجر به طراحی لباس هایی ضخیم و گرم و در عین حال زیبا شده است. بلاروسی نام لباس سنتی زنان روسیه می باشد که در هنگام انتخاب پارچه، از رنگ های شاد بهره گرفته می شود. رنگ ها در لباس های سنتی روسی دارای معنا می باشد به این صورت که هر رنگ گروه سنی و طبقه اجتماعی افراد را نشان می دهد. پژوهشگران معتقدند که لباس سنتی روسیه در حدود قرن ۱۲ میلادی شکل گرفته است. ویژگی اصلی این نوع لباس کاربرد رنگ های روشن و متنوع است.

خصوصیات بارز لباس های سنتی روسی…

همچنین چند لایه و گشاد بودن لباس ها و استفاده از زیورآلات در تزیین از خصوصیات بارز لباس های سنتی روسی محسوب می شود.

در لباس بلاروسی، پیراهن معمولا از کتان یا پنبه تهیه می شد و در طبقه مرفه از ابریشم برای دوختن پیراهن استفاده می کردند.

لبه دامن، سرآستین و یقه پیراهن در اکثر مواقع گلدوزی می شد و با نوار، پولک دوزی و تکه دوزی تزیین می کردند.

ایتالیا

در کشور ایتالیا هر منطقه لباس های سنتی خود را دارد به طور مثال شمال ایتالیا لباس هایشان از لباس های سنتی در قرون وسطی تأثیر پذیرفته است.

در جنوب ایتالیا پوشش مردم با پیشبند و شال کامل می شود، همچنین در رنگ های شاد از تنوع فراوانی برخوردار است.

ساردینیا

مردم کشور ایتالیا دارای لباس های سنتی فراوانی هستند ولی لباس محلی ساردینیا یکی از لباس هایی است که مورد استفاده تعداد کثیری از ساکنین قرار می گیرد.

این لباس در طرح های متنوعی دوخته شده است ولی وجه اشتراک همه آنها در روسری، بلوز، دامن بلند، کت و کلاه است. اگر به دنبال زیباترین ساردینیا هستید، می توانید سراغ آن را در منطقه نیورو بگیرید.

چین

بهترین پارچه های دنیا با زیباترین طرح ها را می توانید در چین پیدا کنید. لباس پوشیدن چینی ها به نوعی نمایش دهنده فرهنگ غنی و اصیل آنها می باشد.

چینی ها در لباس های خود از پارچه های براق استفاده می کنند، گلدوزی های روی پارچه یکی از گزینه های پرطرفدار و محبوب در میان چینی ها به شمار می رود.

چونگسام

پوشیدن لباس های سنتی در کشور چین همانند سایر کشورها به دست فراموشی سپرده شده است. مردم در زندگی روزمره از لباس هایی استفاده می کنند که شباهت زیادی به پوشش عادی و معمولی روزمره در سایر کشورها دارد.

لباس سنتی چین با نام چونگسام در چین و با نام کیپاو در ماندارین شهرت دارد. این لباس سنتی متعلق به طبقه مرفه جامعه بوده است و بر تن خانواده های سلطنتی دوران باستان قابل مشاهده است.

چونگسام به عنوان یک لباس محلی دارای یقه ضربدری است که با آوردن نیمه چپ لباس بر روی نیمه راست شکل می گیرد. شال در قسمت کمر برای بستن و نگهداشتن این جامه بلند مورد استفاده قرار می گیرد.

لباس چونگسام در مراسمات خاصی همچون فستیوال ها و مراسم عروسی پوشیده می شود و از پارچه مرغوبی به نام ابریشم تهیه می گردد.

کره جنوبی

هانبوک

هانبوک در لغت به معنی لباس کره ای است. این لباس با رنگ های کاملا طبیعی رنگرزی می شود. در کشور کره جنوبی یک روز را به نام هانبوک نامگذاری کرده اند تا مردم در این روز لباس سنتی خود یعنی هانبوک را به تن کنند.

این لباس یک پوشش مشترک و سنتی در بین زنان و مردان کره ای به شمار می رود. در دوران باستان هانبوک به عنوان لباس طبقه ثروتمند و خانواده های سلطنتی نامگذاری شده بود و اشراف زاده ها آن را به تن می کردند.

این لباس برای زنان، دارای یک دامن بلند، بلوز و یک ژاکت است، با توجه به سلیقه خانم ها در اکثر مواقع بر روی بلوز گلدوزی هایی انجام می گرفت. البته در مردان این لباس به همراه شلوار پوشیده می شود.

جشن های رسمی بهانه ای می شود برای به تن کردن این پوشش سنتی و محبوب کشور کره که در رنگ های شاد پوشیده می شود.

بلغارستان

دو پیشبنده

در کشور بلغارستان از لباس دو پیشبنده به عنوان یک لباس سنتی متداول زنانه نام برده می شود. در این لباس یک پیشبند در جلو و یک پیشبند در پشت لباس قرار می گیرد. به همراه این لباس تونیک با آستین کوتاه یا آستین بلند پوشیده می شود.