لباس فضانوردی ؛ آشنایی بیشتر با لباس فضانوردان

اگر به سایت ناسا NASA مراجعه کنید و در آن جا در مورد لباس فضانوردی جستجو کنید مقاله ای جذاب در مورد انواع پوشاک برای فضانوردی قرار داده شده است که ما در این مقاله ترجمه ی آن را آورده ایم. شما در ادامه می توانید این مقاله ی جالب را مطالعه کنید.

لباس فضانوردی بسیار بیشتر از مجموعه لباس هایی است که فضانوردان می پوشند. با این حال ، مانند مجموعه لباس های دیگر همچون کت و شلوارهای مختلف برای اهداف مختلفی طراحی شده اند. لباس های اکتشافات فضایی معمولاً شامل دو نوع مختلف از لباس فضانوردی است که هر دو ازاین لباس ها فضانوردان را در برابر خطرات احتمالی در هنگام ماموریت محافظت می کنند.

داخل و خارج فضاپیما

یک نوع از این لباس در داخل فضاپیما هنگام پرتاب و صعود به فضا پوشیده می شود و دوباره در راه بازگشت به خانه هنگام ورود مجدد به جو زمین و همچنین هنگام فرود از آن استفاده می شود. نوع دیگر ، که در اینجا شرح داده شده است ، به طور خاص برای راهپیمایی فضایی طراحی شده است. ناسا پیاده روی فضایی را فعالیت خارج از فضاپیما یا EVA می نامد ، بنابراین این نوع لباس ها اغلب لباس EVA نامیده می شوند.

یک لباس فضانوردی کاملا مجهز که در طول راهپیمایی فضایی استفاده می شود ، در واقع یک سفینه فضایی مینیاتوری است که به شکل بدن انسان است و فضانورد را در برابر خطرات خارج از سفینه ی فضایی در فضا یا روی ماه محافظت می کند. فضانوردان در پیاده روی فضایی با مشکلاتی از قبیل تابش شدید خوشید، گرد و غبار ، آوار و دمای شدید در آن جا مواجه می شوند. دمای فضا در هنگام پیاده روی های فضایی ممکن است از دمای منفی ۲۵۰ درجه فارنهایت تا گرمای ۲۵۰ درجه در زیر نور خورشید متغیر باشد. این مدل لباس های فضانوردی فشار مناسب را برای بدن ایجاد می کنند و آب نوشیدنی و اکسیژن برای تنفس را به فضانوردان می دهند.

لباس خارج از فضاپیما

لباس فضانوردی که برای پیاده روی های فضایی خارج از ایستگاه فضایی بین المللی پوشیده می شود ، واحد تحرک خارج از مرکز یا EMU نام دارد. ناسا در حال ساخت یک ست لباس فضانوردی جدید است که برای پیاده روی های فضایی در ماموریت های آرتمیس به نام Exploration Extravehicular Mobility Unit یا xEMU طراحی می شود. این لباس شامل چندین ویژگی جدید و پیشرفت های تکنولوژیکی است ، اما این لباس ست بیشتر عناصر اساسی مشترکی را دارند که با یکدیگر کار می کنند تا اعضای خدمه را ایمن و سالم نگه دارند در حالی که به آن ها اجازه می دهد هنگام کار در خارج از فضاپیمای خود در محیط های سخت فضایی به خوبی به وظایف خود عمل کنند.

دو قسمت اصلی لباس فضانوردی راهپیمایی عبارت از لباس تحت فشار و سیستم پشتیبانی حیاتی است. لباس تحت فشار قسمتی از لباس فضانوردی به شکل فیزیک بدنی انسان است که از بدن محافظت می کند و تحرک را امکان پذیر می کند. اجزای اصلی لباس تحت فشار عبارتند از: لباس خنک کننده ، بالاتنه ، پایین تنه و کلاه ایمنی.

لباس خنک کننده

اولین قطعه لباس فضانوردی که فضانوردان بر تن می کنند یک لباس مخصوص خنک کننده است که از مواد اسپندکس کششی و لوله های آب ساخته شده است. حدود ۳۰۰ فوت مجرا در این لباس تنگ بافته شده است که به جز سر ، دست و پا تمام بدن را می پوشاند. آب سرد در لوله های نزدیک به پوست مسافر فضایی جریان می یابد تا دمای بدن را تنظیم کرده و گرمای اضافی را در طول راهپیمایی فضایی که معمولاً چندین ساعت به طول می انجامد ، از بین ببرد. دریچه های موجود در لباس عرق را از بدن فضانورد دور می کند و به گردش در داخل لباس فضانوردی کمک می کند.

لباس بالا تنه سخت

لباس بالا تنه سخت ، سبک اما قوی است و قسمت داخلی لباس فضانوردی را با سیستم های مناسب در سیستم پشتیبانی از زندگی قابل حمل متصل می کند. شکل آن شبیه پیراهن بدون آستین است و به مجموعه بازویی متصل می شود که بازوها را می پوشاند و دستکش ها را به هم وصل می کند. بالا تنه لباس های فضانوردی اکتشافی جدید دارای دریچه ای برای ورود به عقب است که به فضانوردان اجازه می دهد از قسمت پشتی لباس آن را به تن کنند.

نیم تنه پایین

قسمت پایینی لباس های فضانوردی شلوارها ، چکمه ها و نیمه پایینی کمر را شامل می شود. قطعه ای به نام بلبرینگ به حرکت و چرخش فضانورد کمک می کند. مهر و موم فلزی نیم تنه ی پایین را به بالا تنه سخت متصل می کند. در لباس های فضانوردی جدیدی که برای مأموریت های سطحی ماه استفاده می شود ، پایین تنه شامل مواد پیشرفته و سطوح مفصلی است که امکان خم شدن و چرخش در ناحیه باسن ، خم شدن در زانوها و چکمه های سبک پیاده روی را فراهم می کند. با این حرکت جدید ، فضانوردان می توانند به جای انجام “bunny-hop” که پرش خرگوشی بود و در ابتدا توسط ماه نوردان آپولو انجام می شد، روی سطح ماه قدم بزنند.

دستکش

فضانوردان باید بتوانند با دستکش های مخصوص لباس فضانوردی کار کنند و اجسام را بردارند. دستکش از فضانوردان در برابر محیط فضایی محافظت می کند و طوری ساخته شده است که فضانوردان بتوانند انگشتان خود را تا حد امکان به راحتی حرکت دهند. انگشتان قسمتی از بدن هستند که در فضا به نسبت بقیه ی اندام های بدن سردتر می شوند . دستکش های لباس فضانوردی مجهز به سیستم گرمایشی هستند که انگشتان را گرم نگه می دارند و در عین حال به فضانورد امکان استفاده از ابزار ها را می دهند.

لایه ها

قسمت های انعطاف پذیر لباس فضانوردی از ۱۶ لایه مواد ساخته شده است. لایه ها عملکردهای متفاوتی را انجام می دهند ، این عملکردها از نگه داشتن اکسیژن در لباس فضایی گرفته تا محافظت در برابر گرد و غبار فضا را شامل می شود. لباس های چسبیده به پوست فضانورد که همان لباس خنک کننده است، سه لایه اول را تشکیل می دهد. در بالای این لباس لایه کیسه ای قرار دارد که برای ایجاد فشار مناسب برای بدن پر از گاز شده و اکسیژن را برای تنفس نگه می دارد. لایه بعدی لایه کیسه ای را به شکل صحیح در اطراف بدن فضانورد نگه می دارد.

آستر ripstop یک لایه مقاوم در برابر پارگی است. چندین لایه بعدی عایق هستند و مانند یک قمقمه برای حفظ دمای داخل کت و شلوار عمل می کنند. لایه بیرونی سفید گرمای نور خورشید را منعکس می کند و از پارچه ای ساخته شده است که سه نوع نخ را با هم ترکیب می کند. یک نخ مقاومت در برابر آب را ایجاد می کند ، دیگری ماده ای است که برای ساخت جلیقه های ضد گلوله استفاده می شود و جزء سوم مقاوم در برابر آتش است. برخی از این لباس ها به رنگ سفید هستند و برخی از آن ها دارای نوارهایی هستند که به تشخیص مدل راهپیمای فضایی از دیگری کمک می کند.

سیستم پشتیبانی حیاتی

در پشت لباس فضانوردی یک کوله پشتی قرار دارد که لوازم و تجهیزات لازم برای کارکردن لباس را در خود جای داده است. این کوله پشتی حاوی اکسیژنی است که فضانوردان تنفس می کنند و لباس را تحت فشار قرار می دهد. یک تنظیم کننده کوله پشتی لباس فضانوردی را در فشار مناسب نگه می دارد. یک مخزن تهویه اکسیژن را از میان لباس فضانوردی و سیستم پشتیبانی حیاتی در آنجا جریان می دهد ، جایی که دی اکسید کربنی که فضانوردان از آن خارج می کنند از روی لباس خارج می شود. کوله پشتی برق مورد نیاز کت و شلوار را تأمین می کند و یک رادیو دو طرفه برای ارتباط در داخل آن قرار دارد. کوله پشتی همچنین دارای آب برای لباس خنک کننده ، یک چیلر برای خنک کردن آب و یک پمپ است که آب سرد را به گردش در می آورد.

سیستم ارتباطات

از لحاظ تاریخی ، کلاه ارتباطی زیر کلاه فضانوردان قرار دارد که شامل هدفون و میکروفون است. این کلاه به رادیو در لباس فضانوردی متصل می شود و فضانورد را قادر می سازد تا با سایر خدمه و کنترل ماموریت صحبت کند. گاهی اوقات کلاه ارتباطی به دلیل شباهت آن با کلاه هوانوردی که شخصیت کارتونی بر تن دارد ، کلاه اسنوپی نامیده می شود. لباس جدید اکتشافی شامل یک سیستم صوتی ارتقا یافته در داخل کلاه ایمنی است که نیازی به استفاده از کلاه در فضانورد ندارد. سیستم ارتباطی یکپارچه دارای بلندگوهایی است که در داخل کلاه ایمنی نصب شده است و چندین میکروفون تعبیه شده با صدای فعال شده در آن قرار دارد که به طور خودکار صدای فضانورد را می گیرد.

کلاه ایمنی

کلاه ایمنی روی لباس فضانوردی ساخته شده برای راهپیمایی فضایی به عنوان یک حباب فشار عمل می کند و از پلاستیک محکم ساخته شده است تا فشار وارده بر لباس را در خود نگه دارد. همچنین دارای سیستم تهویه است که اکسیژن را برای فضانوردان تأمین می کند. کلاه ایمنی همچنین دارای یک بلوک فوم کوچک است که فضانوردان می توانند از آن برای خاراندن بینی خود استفاده کنند. در خارج از این حباب یک محافظ وجود دارد که باعث می شود حباب فشار دچار ضربه یا خراش نشود.

در بالای محافظ آفتاب گیر و سایه بان آفتاب قرار دارد. آفتاب گیر دارای روکش طلایی خاصی است که مانند عینک آفتابی فضانورد عمل می کند. آفتاب گیر متحرک و سایه های آفتابی ، به کمک هم فضانورد را در برابر اشعه های شدید خورشید محافظت می کند ، در حالی که هنوز میدان دید واضحی را امکان پذیر می کند. کلاه ایمنی روی لباس های فضانوردی که برای ماموریت های آرتمیس استفاده می شود دارای یک محافظ سریع تعویض است که در برابر خاک ساینده، اجسام سیاره ای محافظت می کند. کلاه ایمنی برای این لباس های جدید همچنین دارای شکل بیضوی است که دید بهتری از زمین اطراف پای مسافران فضانورد را فراهم می کند.

و در آخر باید بگوییم که…

در کل برای این سفر غیر عادی و سخت البته هیجان انگیز و علمی به تجهیزات ویژه ای نیاز است. این تجهیزات در واقع یکی از اسباب حفظ جان مسافران فضایی به حساب می آیند. امروزه سازمان های فضایی در سراسر جهان با تحقیقات و تلاش های مستمر خودشان در پی به وجود آوردن و تولید لباس هایی هستند که به وسیله ی آن راحتی و آسایش بسیاری را برای فضانوردان فراهم کنند تا آن ها بتوانند در عین انجام وظیفه مشکل هم نداشته باشند.

امیدواریم که از خواندن این مقاله لذت برده باشید و توانسته باشیم اطلاعاتی مفید در خدمت شما قرار داده باشیم.